Παρασκευή 5 Απριλίου 2024

Δελτίο Τύπου | Ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΡΙΠΛΕΫ της Patricia Highsmith



PATRICIA HIGHSMITH


Ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ
ΚΥΡΙΟΣ ΡΙΠΛΕΫ



Μετάφραση : ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Δεκέμβριος 2009
Αριθμός σελίδων : 400, Τιμή: 16,00 Ευρώ
ISBN : 978-960-325-839-1


«Ένα εξαιρετικό θρίλλερ, το οποίο δικαίως είναι πλέον κλασικό.» Spectator

 

«Ο Ρίπλεϋ, αήθης, ηδονιστικός και γοητευτικός, είναι μια ευφυώς πρωτότυπη δημιουργία. [...] Είναι δύσκολο να φανταστείς κάποιον που ενδιαφέρεται για τη σύγχρονη λογοτεχνία και δεν έχει διαβάσει τις ιστορίες του Ρίπλεϋ.»

Daily Telegraph



Ο Τομ Ρίπλεϋ τα ήθελε όλα: τα χρήματα, την επιτυχία, την καλή ζωή. Ήταν έτοιμος ακόμα και να σκοτώσει για να τα αποκτήσει όλα αυτά. Όταν ένας πλούσιος Αμερικανός του ζήτα να φέρει πίσω τον γιο του, ο όποιος έχει εγκατασταθεί στην Ιταλία, θα καταστρώσει ένα διαβολικό σχέδιο: να πάρει τη θέση του άσωτου υιού και να ζήσει με την ταυτότητα εκείνου μια ζωή ονειρεμένη...

Τίποτα απλούστερο για τον Τομ. Χάρη στο ταλέντο του στην πλαστογραφία εξαπατά τις αρχές. Και σε ό,τι αφορά το φόνο, ένα απλό «δυστύχημα» θα του επιτρέψει να αλλάξει ταυτότητα, αφήνοντας συγχρόνως να φανεί η γοητεία που ασκούσε το θύμα στον θύτη του...


Πρώτο μυθιστόρημα της σειράς με ήρωα τον Ρίπλεϋ, η οποία ξεκίνησε το 1955 και ολοκληρώθηκε το 1990, Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη γέννησης ενός από τους πιο απίθανους χαρακτήρες της αστυνομικής λογοτεχνίας, η διπροσωπία του οποίου γοήτευσε κινηματογραφιστές όπως ο René Clément (Plein Soleil, 1960) και ο Anthony Minghella (The Talented Mr. Ripley, 1999): πρόκειται για ταινίες που προσπάθησαν να συλλάβουν το ανεπαίσθητο. Ένας γοητευτικός εστέτ αλλά κυνικός στο έπακρο, φιλικός και συμπαθής αλλά με μια απεχθή αλαζονεία, ο Τομ αψηφά κάθε ηθική, διεκδικώντας το δικαίωμα να σκοτώνει, στη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του, η οποία ξεδιπλώνεται σε τέσσερα ακόμα μυθιστορήματα (όλα στις Εκδόσεις Άγρα).


O Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ τιμήθηκε το 1956 και το 1957 με το Ειδικό Βραβείο της Ένωσης Συγγραφέων Έργων Μυστηρίου, το γαλλικό Grand Prix de Littérature Policière, καθώς και το βραβείο Έντγκαρ Άλλαν Πόου της Ένωσης Συγγραφέων Έργων Μυστηρίου.

Το 1959 γυρίστηκε γαλλική ταινία με τον τίτλο Plein Soleil, σε σκηνοθεσία Ρενέ Κλεμάν, με τον Αλαίν Ντελόν (αγαπημένο Ρίπλεϋ της Χάισμιθ), τη Μαρί Λαφορέ και τον Μωρίς Ρονέ. Το 1999 κυκλοφόρησε η ταινία Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ σε σκηνοθεσία Άντονυ Μινγκέλλα, με τον Ματ Ντέημον ως Ρίπλεϋ. Το 2024 κυκλοφορεί σε μίνι σειρά οκτώ επεισοδίων στο Netflix, σε σκηνοθεσία Στηβεν Ζέιλλιαν, με τον Άντριου Σκοττ ως Ρίπλεϋ.

    

«Χάρη στην υπνωτική της τέχνη, η Χάισμιθ αναβιβάζει τις ιστορίες μυστηρίου σε πολύ υψηλή θέση στην ιεραρχία της λογοτεχνίας.»

Times

 

«Σχολαστική πλοκή, περίτεχνο ύφος και ζωντάνια χάρη σε ένα ψυχρό πνεύμα. Πολύ μπροστά από μια συμβατική ιστορία μυστηρίου: ένα κομψό μικρό κλασικό βιβλίο του είδους του.»

Evening Standard

 

«H Δεσποινίς Χάισμιθ... είναι μια συγγραφέας που έχει δημιουργήσει έναν δικό της κόσμο – έναν κόσμο κλειστοφοβικό και ανορθολογικό στον οποίο εισερχόμαστε κάθε φορά με μια αίσθηση προσωπικού κινδύνου.»

Graham Greene



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ
Ο Andrew Scott ως Ρίπλεϋ στη μίνι σειρά
"Ripley" του Steve Zaillian.
© Netflix 2024. Used with permission.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η Πατρίσια Χάισμιθ γεννήθηκε στο Τέξας των ΗΠΑ το 1921. Πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής της μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ελβετίας, όπου και πέθανε το 1995. Εκπατρισμένη, υιοθέτησε μια οριακή γραφή που αρχικά συνάντησε μέτρια αποδοχή από τους συμπατριώτες της, αλλά κατέκτησε μεμιάς το ευρωπαϊκό κοινό. Σήμερα θεωρείται ομόφωνα μια μεγάλη συγγραφέας, η οποία με το πλούσιο έργο της αφοσιώθηκε στην αστυνομική λογοτεχνία και άνοιξε νέους δρόμους στο είδος αυτό. Η Πατρίσια Χάισμιθ παίζει με τα παραδοσιακά σχήματα του είδους, εξερευνώντας στο υπόβαθρο τούς δαίμονες της διαστροφής που κατατρύχουν τους ήρωές της, υπάρξεις φαινομενικά ισορροπημένες που κινούνται σε μια ατμόσφαιρα ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι την οποία αριστοτεχνικά υφαίνει η συγγραφέας.

Πέμπτη 4 Απριλίου 2024

Δελτίο Τύπου | HELLAS EXPRESS - ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ των Λευτέρη και Ζίγκριντ Ξάνθου





ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΣ - ΖΙΓΚΡΙΝΤ ΞΑΝΘΟΥ


HELLAS EXPRESS

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2024
Αριθμός σελίδων : 424, Τιμή : 19,90 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-615-5





O Λευτέρης, παιδί αντάρτη, μεγάλωσε στις παιδουπόλεις της Θεσσαλονίκης και της Ρόδου, που δημιούργησε η Φρειδερίκη για τα παιδιά από τις ρημαγμένες από τον Εμφύλιο περιοχές στο τέλος του πολέμου. Δεκαοκτώ χρονών βρίσκεται μετανάστης στη Δυτική Γερμανία, δουλεύοντας αρχικά ως εργάτης-γκάσταρμπαϊτερ σε εργοστάσιο. Σπουδάζει γραφικές τέχνες, τελειώνει την ΑΣΚΤ του Ντύσσελντορφ, με τον τίτλο του «Μαΐστορα», παίρνει ενεργό μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών και του παρέχεται πολιτικό άσυλο από το γερμανικό κράτος.

Η Ζίγκι, από δεκαεννιά χρονών σύντροφος του Λευτέρη, κουβαλάει όλα τα στοιχεία που σημάδεψαν τους Γερμανούς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και διαμόρφωσαν τις ζωές τους. Ως πρόσφυγας από την Ανατολική Γερμανία (Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας), φέρει τα τραύματα από την απώλεια της πατρίδας και των περιουσιακών στοιχείων, έρχεται αντιμέτωπη με τις προκαταλήψεις από την οικογένειά της και τον κοινωνικό περίγυρο εξαιτίας της σχέσης της με τον Έλληνα.

Αποφασίζουν οι δυο τους, μετά την πτώση της χούντας, να μετοικήσουν στην Ελλάδα. Ο Λευτέρης, έπειτα από δεκατέσσερα χρόνια παραμονής στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, μετανάστης για δεύτερη φορά στην ίδια του την πατρίδα, ξαναπιάνει το νήμα της ένταξης και της επιβίωσης στη χώρα του, με τις απαρχαιωμένες και συντηρητικές δομές. Η Ζίγκι μπαίνει σ’ ένα άγνωστο για αυτήν περιβάλλον, που της επιφυλάσσει πολλά εμπόδια και ακραίες εμπειρίες. Η γεμάτη δύναμη και όραμα ενασχόλησή της με τη δημιουργία του ελληνογερμανικού σχολείου, μια προσπάθεια Γερμανών και Ελλήνων γονέων, ανοίγει μια καινούργια προοπτική, που της επιτρέπει να κατανοήσει την ελληνική κοινωνία.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΖΙΓΚΡΙΝΤ ΞΑΝΘΟΥ
Φωτογραφία Τ. Μηλιώτη
Οι δύο παράλληλες αφηγήσεις τους περιγράφουν τις κοινές τους εμπειρίες, από διαφορετική σκοπιά, ενώ προβάλλουν την ευρωπαϊκή προοπτική που στοχεύει στην υπέρβαση των συγκρούσεων και των αναχρονιστικών συμπεριφορών που πηγάζουν από στενόμυαλους εθνικισμούς.

Φωτίζουν επίσης το κοινωνικό πλαίσιο μιας ιδιαίτερα δύσκολης και ταραγμένης εποχής, απόρροιας των συνεπειών του Εμφυλίου στην Ελλάδα και του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου που οδήγησε στη διχοτόμηση της Γερμανίας.

Περιγράφουν όμως ότι είναι εφικτή η δημιουργία μιας κοινής βάσης για αρμονική συμβίωση, παρότι και οι δύο προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς, κάτι που στη σημερινή ταλαιπωρημένη από την κρίση Ευρώπη δεν φαίνεται εύκολα πραγματοποιήσιμο.





Το βιβλίο κυκλοφορεί παράλληλα με την έκθεση έργων ζωγραφικής του Λευτέρη Ξάνθου
"Η Τέχνη ως αντίσταση"
που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 4 Απριλίου στις 7.30 μ.μ. 
στον Ελληνογερμανικό Σύλλογο Φιλαδέλφεια
(Κριεζή 62-64, 15125 Μαρούσι)


Ο Λευτέρης Ξάνθος μετανάστευσε το 1963 στη Δυτική Γερμανία ως «φιλοξενούμενος» βιομηχανικός εργάτης της Εταιρείας Γιάγκενμπεργκ. Το 1965 φοίτησε στη Σχολή Τεχνών και Χειροτεχνίας του Ντίσελντορφ, με αντικείμενο την εφαρμοσμένη Γραφιστική, και το 1973 αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντίσελντορφ ως άριστος στο τμήμα του καθηγητή Ρολφ Ζάκενχαïμ. Εκείνο τον καιρό η Ελλάδα βρισκόταν κάτω από τον ζυγό της φασιστικής Χούντας των συνταγματαρχών και οι περίπου 100.000 Ελληνίδες/-ες μετανάστριες/-ες στην περιοχή του Ρουρ ήταν ως επί το πλείστον αρνητές της. Ο Λευτέρης Ξάνθος που είχε χάσει τον πατέρα του στον Εμφύλιο, δραστηριοποιήθηκε έντονα στον αντιδικτατορικό αγώνα στη Δυτική Γερμανία, γεγονός, το οποίο αντικατοπτρίζεται στη ζωγραφική τέχνη του. Μετά από την πτώση της Χούντας στην Ελλάδα παλιννόστησε και βιοπορίστηκε ως γραφίστας-διαφημιστής και εικονογράφος βιβλίων, μεταξύ αυτών και διδακτικών βιβλίων της γερμανικής γλώσσας, στην Αθήνα. Ως συνέπεια του βιοπορισμού του τα έργα ζωγραφικής του δεν πουλήθηκαν ποτέ στην αγορά έργων τέχνης αλλά βλέπουν σήμερα για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, ακριβώς ένα χρόνο μετά από τον θάνατό του την 1η Απριλίου 2023.

Ελληνο-Γερμανικός Πολιτιστικός Σύλλογος Φιλαδέλφεια
Κριεζή 62-64 • 151 25 Μαρούσι
Τηλ.: 210 68 48 009 • Ε-mail: info@philadelphia1837.gr
www.philadelphia1837.gr

Τρίτη 5 Μαρτίου 2024

Δελτίο Τύπου | Η ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ του Stefan Zweig


STEFAN ZWEIG


Η ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗ 
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ – ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Σειρά «ΒΙΒΛΙΔΙΑ»
Μάρτιος 2024
Αριθμός σελίδων : 40, Τιμή : 6,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-636-0



Ο κόσμος γίνεται ολοένα πιο ομοιογενής. Η εντονότερη πνευματική εντύπωση από κάθε ταξίδι μου τα τελευταία χρόνια, παρ’ όλες τις επί μέρους ευτυχισμένες εκπλήξεις : μια υφέρπουσα φρίκη απέναντι στην ομογενοποίηση του κόσμου. Όλα γίνονται ομοιόμορφα στις εξωτερικές εκφάνσεις της ζωής, όλα επιπεδοποιούνται σ’ ένα ομοιογενές πολιτιστικό σχήμα. Τα ιδιαίτερα έθιμα των λαών απαλείφονται, το ντύσιμο εξομοιώνεται, τα ήθη διεθνοποιούνται. Οι χώρες φαντάζουν όμοιες μεταξύ τους, η ζωή και η δράση των ανθρώπων είναι ενταγμένες στο ίδιο πλαίσιο, οι πόλεις τους όλο και πιο ίδιες στα εξωτερικά τους γνωρίσματα.

Διότι αν η ανθρωπότητα σήμερα γίνεται ολοένα πιο ανιαρή και ομοιόμορφη, το παθαίνει επειδή κατά βάθος αυτή είναι η επιθυμία της. Η αυτονομία στον τρόπο της ζωής, ακόμα και στην ευχαρίστηση της ζωής, αποτελεί πλέον στόχο και ιδανικό για τόσο λίγους ανθρώπους, που οι περισσότεροι δεν το αντιλαμβάνονται καν ότι μετατρέπονται σε μόρια, σε άτομα παρασυρμένα στη δίνη μιας γιγάντιας δύναμης. Αφήνονται λοιπόν στη θέρμη τού ρεύματος, που τους παρασέρνει στο κενό. « Ruere in servitium », όπως έλεγε ο Τάκιτος, το να ορμάει κανείς με τη θέλησή του στη δουλεία.


Στο κείμενο αυτό του 1925 ο Τσβάιχ διαβλέπει προφητικά τον κίνδυνο για την ομογενοποίηση του κόσμου και τη ραγδαία τάση για ομοιομορφία, πολλές δεκαετίες πριν από την παγκοσμιοποίηση.

 

ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: FRANS MASEREEL
Προσωπογραφία του Stefan Zweig, 1926. Ξυλογραφία

O ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΒΑΪΧ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

       


ΣΕΙΡΑ «ΒΙΒΛΙΔΙΑ» ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

         

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2024

Δελτίο Τύπου | ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ του Kōbō Abe


KŌBŌ ABE


ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ


ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ :
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Φεβρουάριος 2024
Αριθμός σελίδων : 328, Τιμή : 18,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-638-4





Ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ, ΕΝΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ που έχει παραμορφωθεί φρικτά σε εργαστηριακό ατύχημα, είναι ένας άνθρωπος που έχει χάσει το πρόσωπό του και, μαζί με αυτό, τη σύνδεση με τους άλλους ανθρώπους. Από φόβο μήπως αποκαλυφθούν οι συνεχώς επιδεινούμενες πληγές του προσώπου του, τυλίγει με επιδέσμους το κεφάλι του, αλλά καταλαβαίνει ότι η μουμιοποιημένη όψη του απωθεί τους ανθρώπους. Ακόμη και η γυναίκα του πλέον τον αποστρέφεται. Η μόνη του διέξοδος για να επιστρέψει στον κόσμο των ανθρώπων είναι να δημιουργήσει μια μάσκα τόσο τέλεια ώστε να μην είναι αντιληπτή. Σύντομα όμως διαπιστώνει ότι μια τέτοια μάσκα είναι κάτι περισσότερο από μια απλή μεταμφίεση που κρύβει μόνο τις πληγές του: είναι ένας άλλος εαυτός – ένας εαυτός ικανός για τα πάντα. Παρακολουθώντας την αφήγηση μέσα από το ημερολόγιο και τις σημειώσεις του κεντρικού χαρακτήρα, το Πρόσωπο του άλλου είναι ένας τρομακτικός, καφκικός, αδυσώπητος προβληματισμός πάνω στη φύση, την ταυτότητα, τη μεταμόρφωση και τον κοινωνικό εξοστρακισμό.

Στο Πρόσωπο του άλλου ο Αμπέ αναλαμβάνει την αμείλικτη διερεύνηση του προσώπου όχι μόνο σε επίπεδο πλοκής αλλά επίσης στο επίπεδο της φόρμας που διαμορφώνει την πλοκή, σαν να προσπαθεί να σχίσει το δέρμα του προσώπου και τις εκφράσεις του. Η γραφή προσπαθεί να αποδώσει την ψυχική διαταραχή του ήρωα και τις θολωμένες σκέψεις του.

Σε αυτό το σκληρό και συναρπαστικό μυθιστόρημα βλέπουμε το παλιό, αιώνιο ζήτημα της ταυτότητας. Ποιός είναι το πραγματικό εγώ και τί αποκαλύπτει; Η μάσκα κρύβει την παλιά ταυτότητα η μήπως δημιουργεί μια καινούργια; Σύγχρονη εκδοχή με τον τρόπο της τού Δρ Τζέκυλ και κ. Χάυντ, το Πρόσωπο του άλλου έχει σημειώσει από τη δημοσίευσή του αδιάλειπτη επιτυχία.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ
Εικόνα από την ιαπωνική ταινία του Hiroshi Teshigawara Το πρόσωπο του άλλου, 1966.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΚΟΜΠΟ ΑΜΠΕ γεννήθηκε στο Τόκυο το 1924 και μεγάλωσε στο Μούκντεν της Μαντζουρίας, όπου ο γιατρός πατέρας του εργαζόταν στην Ιατρική Σχολή. Ασχολήθηκε νωρίς με τα μαθηματικά και τη συλλογή εντόμων, καθώς και με τα έργα των Πόου, Ντοστογέφσκι, Νίτσε, Ρίλκε, Χάιντεγκερ, Γιάσπερς και Κάφκα. Έλαβε δίπλωμα ιατρικής από το αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο το 1948, αλλά δεν δούλεψε ποτέ ως γιατρός. Για ένα διάστημα υπήρξε μέλος του Ιαπωνικού Κομμουνιστικού Κόμματος και συνεργάστηκε με το μαρξιστικό λογοτεχνικό περιοδικό Kindai bungaku (Σύγχρονη λογοτεχνία).
Το 1947 δημοσίευσε ιδίοις εξόδοις το βιβλίο Ανώνυμη ποιητική συλλογή και το 1948 το πρώτο του μυθιστόρημα Ο οδοδείκτης στο τέλος του δρόμου.
Το 1951 τιμήθηκε με το σημαντικότερο ιαπωνικό βραβείο λογοτεχνίας, το βραβείο Ακουταγκάουα, για το βιβλίο του Ο τοίχος – Το έγκλημα του κ. Σ. Κάρμα.
Λίγο αργότερα βραβεύεται για το διήγημά του Το κόκκινο κουκούλι. Ακολουθούν πολλά μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και βιβλία επιστημονικής φαντασίας. Στα έργα του ανιχνεύονται συγγένειες με τον Μπέκετ, τον Σάρτρ, τον Κάφκα, τον Ε. Α. Πόου και τον Πρίμο Λέβι.
Τα μυθιστορήματά του έχουν κερδίσει πολλά λογοτεχνικά βραβεία και έχουν γίνει όλα μπέστ σέλλερ στην Ιαπωνία. Μεταξύ τους Η γυναίκα της άμμου (1962 – Άγρα, 2004), Το πρόσωπο του άλλου (1964), Ο κατεστραμμένος χάρτης (1967), Ο άνδρας κουτί (1973) κ.ά. Έχει γράψει επίσης κινηματογραφικά σενάρια.
Το μυθιστόρημα Το πρόσωπο του άλλου γυρίστηκε ταινία από τον Teshigawara Hiroshi, που είχε σκηνοθετήσει πριν και τη Γυναίκα της άμμου, που βραβεύτηκε στις Κάννες το 1965.
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Ιάπωνες συγγραφείς του 20ου αιώνα.
Ο Κόμπο Αμπέ πέθανε στο Τόκυο το 1993.



ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

Δελτίο Τύπου | Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ του Yasunari Kawabata



YASUNARI KAWABATA


Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ



ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ - ΕΠΙΜΕΤΡΟ:
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Φεβρουάριος 2024
Αριθμός σελίδων : 232, Τιμή : 16,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-634-6

Παρόλο που ο έρωτας της Κόμακο απευθυνόταν σ’ αυτόν τον ίδιο, η αίσθηση ενός κενού τον έκανε να βλέπει τη ζωή της όμορφη αλλά σαν έναν ακόμα μάταιο κόπο, και οι προσπάθειές της να τη ζήσει τον ανατρίχιαζαν σαν κάτι να ακουμπούσε πάνω στο γυμνό του δέρμα. Νιώθοντας θλίψη για την Κόμακο, ένιωσε θλίψη για τον εαυτό του. Κι όσο κι αν τα μάτια της Γυόκο ήταν αθώα, ένιωσε ότι το φως τους ήταν αρκετά διαπεραστικό ώστε να μπορέσει να φωτίσει όλη αυτή την κατάσταση· ο Σιμάμουρα αισθάνθηκε έλξη και για αυτή τη γυναίκα.


Η Χώρα του χιονιού είναι μια ιστορία έρωτα ανάμεσα σε έναν αργόσχολο διανοούμενο αστό του Τόκυο και μια γκέισα των βουνών της βορειοδυτικής Ιαπωνίας. Ο ήρωας ταξιδεύει με το τραίνο και στην πρώτη φράση του μυθιστορήματος μόλις έχουν περάσει ένα τούνελ και βρίσκονται ξαφνικά στη χώρα του χιονιού.

Αυτή η περιοχή είναι γνωστή ως η άλλη όψη της Ιαπωνίας, και κρύοι άνεμοι, με προέλευση από τη Σιβηρία, τη διατρέχουν. Περνάμε έτσι από την πρωτεύουσα στον παράξενο και άγριο κόσμο των βουνών, από έναν κόσμο σε έναν άλλο κόσμο, σε μια διάσταση εξωπραγματική που εισάγεται από την πρώτη σελίδα με καθρεφτίσματα, μακρινά φώτα και μάτια που λάμπουν επάνω σε τζάμια σχηματίζοντας διπλοτυπίες με το νυχτερινό τοπίο.

Ο Καουαμπάτα δίνει πρόσθετες διαστάσεις και έμφαση στις εικόνες ομορφιάς και απόκοσμου που θέλει να δημιουργήσει. Φως, τραίνο, ηλεκτρικό, η κόρη του ματιού της Γυόκο πάνω σε μια μακρινή λάμψη, το καινούργιο στην υπηρεσία της ομορφιάς. Ακόμα και η βία είναι απλώς μέρος ενός κόσμου αντιθέσεων και υπάρχει κι αυτή για μερικές μόνο στιγμές πριν ο γαλαξίας τα καταπιεί όλα μέσα του. Ο έρωτας τρεμοπαίζει αβέβαιος στις καρδιές, στα μάτια, στα σώματα.

Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων συναντάει το Ζεν των στιγμών ενώνοντάς τες σε ένα τώρα που έχει καταπιεί παρελθόν και μέλλον και παραπαίει ανάμεσα σε θάμπωμα και μελαγχολία. Η ένωση με τη φύση, με το ερωτικό σώμα και τελικά με το σύμπαν είναι μοιραία στη βίωσή της και αφήνει τους ήρωες χωρίς δέρμα και χωρίς γιατρειά. Η απόσταση και η ψυχρότητα συναντούν το πάθος και την τρέλα, η φωτιά κατατρώει τα πάντα κάτω απ’ το παγωμένο βλέμμα του γαλαξία.

Η Χώρα του χιονιού είναι ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του Καουαμπάτα (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1968) καθώς και ένα από τα μεγάλα αριστουργήματα της ιαπωνικής λογοτεχνίας.


ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ
UTAGAWA HIROSHIGE
Ο ναός Κινρυουζάν στην Ασακούσα, 1856 (λεπτομέρεια).
Σειρά : Εκατό όψεις του Έντο, αρ. 99
35,5 x 23,8 εκ.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Γιασουνάρι Καουαμπάτα (1899-1972) ήταν Ιάπωνας μυθιστοριογράφος. Γεννήθηκε στην Όσακα σε οικογένεια γιατρών. Έμεινε νωρίς ορφανός και έχασε όλους τους κοντινούς συγγενείς του ενώ ήταν ακόμη σε νεαρή ηλικία.

Σπούδασε λογοτεχνία στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Εμφανίστηκε στον λογοτεχνικό κόσμο με τη Χορεύτρια από το Ίζου (1926), που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και άλλα μυθιστορήματα και νουβέλες σε συνέχειες. Το 1935 έγραψε μια πρώτη εκδοχή της Χώρας του χιονιού, που ολοκληρώθηκε αρκετά χρόνια αργότερα. Μεσολάβησαν και ακολούθησαν πολλά άλλα γνωστά του μυθιστορήματα : Η λίμνη, Ο ήχος του βουνού, Οι κοιμισμένες καλλονές, Ομορφιά και θλίψη, Ο δάσκαλος του Γκο.

Ίδρυσε μαζί με τον συγγραφέα Ριίτσι Γιοκομίτσου το περιοδικό Μπούνγκεϊ Τζίνταϊ (Εποχή τέχνης και κουλτούρας), που αντλούσε μεγάλο μέρος της αισθητικής του από ευρωπαϊκά λογοτεχνικά ρεύματα όπως το νταντά και ο εξπρεσιονισμός. Η επιρροή τους στα μυθιστορήματα του Καουαμπάτα μπορεί να φανεί στις απότομες μεταβάσεις μεταξύ ξεχωριστών, σύντομων, λυρικών επεισοδίων, σε εικόνες που συχνά προκαλούν έκπληξη, καθώς και στην αντιπαράθεση του ωραίου και του άσχημου. Αυτές οι ίδιες ιδιότητες, ωστόσο, υπάρχουν και στην ιαπωνική πεζογραφία του 17ου αιώνα, καθώς και στην ποίηση renga του 15ου αιώνα. Σε αυτή την τελευταία φαίνεται να πλησιάζει η μυθοπλασία του στα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Το 1968 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 16 Απριλίου 1972, αυτοκτόνησε.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
YOUSUF KARSH
Yasunari Kawabata, 1969
CAMERA PRESS LONDON

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2024

Δελτίο Τύπου | MARCEL DUCHAMP ( 28.7.1887 – 2.10.1968 ) του Κύριλλου Σαρρή



ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΣΑΡΡΗΣ


MARCEL DUCHAMP
( 28.7.1887 – 2.10.1968 )





Εκδόσεις ΑΓΡΑ / ELEFTHERIA TSELIOU GALLERY
Φεβρουάριος 2024
Αριθμός σελίδων : 64, Τιμή : 8,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-637-7



ΕΚΔΟΣΗ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΕΡΓΩΝ 
ΤΟΥ ΜΑΡΣΕΛ ΝΤΥΣΑΝ
ΕΓΚΑΙΝΙΑ 21/02/2024 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ,
ΣΤΗΝ ΓΚΑΛΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΣΕΛΙΟΥ.

Η δεσποινίς Ντραγέρ είχε δίκιο δίνοντας
έμφαση στην πνευματική και ποιητική
πλευρά τού έργου μου, αλλά έχασε κάποιες
από τις αξίες του μην επιτρέποντας τη
μνεία των ειρωνικών πλευρών του. 
ΜΑΡΣΕΛ ΝΤΥΣΑΝ

Ο ζωγράφος Κύριλλος Σαρρής και μελετητής επί δεκαετίες του έργου τού Μαρσέλ Ντυσάν, γράφει ένα πυκνό δοκίμιο για το ανατρεπτικό έργο και την πολυσχιδή προσωπικότητα του Ντυσάν. Επίσης επιλέγει μια σειρά κειμένων της Katherine Dreier, του Richard Hamilton και του ιδίου του Ντυσάν, καθοριστικών για την κατανόηση του έργου του.



«Καθώς ο Μαρσέλ Ντυσάν συγκεντρώνει και επεξεργάζεται μια σειρά σημειώσεις και σπουδές σε γυαλί, συλλαμβάνει την ιδέα να θέσει τη ζωγραφική στην υπηρεσία της νόησης. Η στρατηγική κίνησης για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι η μετατόπισpη από την αισθητική σαγήνη του εικαστικού αντικειμένου στη σαγήνη της φιλοσοφικής ενασχόλησης με την οντολογία του έργου. Ό,τι ακολουθεί, χωρίς να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες, ανοίγει δύο δρόμους που έχουν καθοριστικές επιπτώσεις για τη σύγχρονη τέχνη. Πρώτον, η επανανακάλυψη, στο τέλος της δεκαετίας του '50, του Μαρσέλ Ντυσάν ως κατασκευαστή αντικειμένων και όχι ως μέλους της ομάδας των σουρεαλιστών που είχαν καταφύγει στην Αμερική, από το ζεύγος Rauschenberg – Johns, και η εμπλοκή του Βρετανού Richard Hamilton στη μελέτη και την τυπογραφική αναπαραγωγή των σημειώσεων του, οδηγούν στο νεοντανταϊσμό και στην ποπ αρτ. Δεύτερον, στο τέλος της δεκαετίας του '60 η εκ νέου ανάγνωση του έργου του Ντυσάν από τη «συμμορία των μάγων που εξαφανίζουν τα αντικείμενα» (Kosuth, Huebler, Weiner κ.ά.) φέρνει στο προσκήνιο της τέχνης το κίνημα που ονομάζεται conceptual art (εννοιολογική τέχνη).



Το 1917 ο Ντυσάν, ενώ εργάζεται για την πραγμάτωση του έργου, υποβάλλει στην έκθεση των Ανεξαρτήτων Καλλιτεχνών στη Νέα Υόρκη ένα ανεστραμμένο ουρητήριο, το οποίο υπογράφει με το ψευδώνυμο R. Mutt 1917 και το ονομάζει Κρήνη. Η επιτροπή απορρίπτει το έργο, δίνοντας έτσι την αφορμή να γραφούν άρθρα και να ξεκινήσει η θυελλώδης συζήτηση για το τί είναι τέχνη και τί όρους πρέπει να πληροί ένα έργο τέχνης για να θεωρείται τέτοιο. Ουσιαστικά εγκαινιάζεται η ρήξη του με την «αμφιβληστροειδική ζωγραφική», την οποία κατηγορούσε ότι στερεί από τον θεατή της τη σκέψη».

- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ


ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: MARCEL DUCHAMP
Autoportrait de profil [Αυτοπροσωπογραφία προφίλ], 1958
Έγχρωμο χαρτί ντεκουπαρισμένο σε μαύρο φόντο, 15x15 ἑκ.



ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου το 1950. Σε νεαρή ηλικία (1963-1969) μαθήτευσε κοντά στους Κυπρίους ζωγράφους Λευτέρη Οικονόμου και Τηλέμαχο Κάνθο. Στη συνέχεια σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1970-1976) και, έκτοτε, εργάζεται ως γιατρός ογκολόγος στην Αθήνα.
Η παρουσία του στο χώρο των εικαστικών τεχνών ξεκινάει με την πρώτη του ατομική έκθεση, που είχε τον τίτλο Σημειώσεις (1986, Νέες Μορφές). Την ίδια περίοδο αρχίζει να συμμετέχει σε εκθέσεις Οπτικής Ποίησης. Τα έργα του παρουσιάζονται συνήθως με τη μορφή εγκαταστάσεων, που περιέχουν εικαστικές και γραπτές σημειώσεις, κατασκευές και βίντεο. Το θεματικό περιεχόμενο, η μορφική επεξεργασία και ο τρόπος παρουσίασης της κάθε ενότητας, παραπέμπουν στη διαδικασία δημιουργίας ενός βιβλίου-έργου τέχνης, το οποίο προσφέρεται στον αναγνώστη-θεατή ως οπτικό και διανοητικό ερέθισμα.
Το θέμα που απασχολεί τον καλλιτέχνη είναι η επικοινωνιακή δυσλειτουργία της τέχνης μέσα στο σημερινό πολιτιστικό περιβάλλον. Η κριτική προσέγγιση αυτού του προβλήματος από τη θεωρητική του πλευρά, συνδυάζεται με την έμπρακτη καλλιτεχνική πρόταση. Τα αντιφατικά στοιχεία που ενυπάρχουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα, ενσωματώνονται με ποιητικό τρόπο στο ίδιο το έργο, γίνονται μέρος της αισθητικής του διάστασης και ενισχύουν την εκφραστική του αποτελεσματικότητα.
Η δραστηριότητά του ως καλλιτέχνη και θεωρητικού επεκτείνεται και στον τομέα των εκδόσεων, με επιμέλειες, εισαγωγικά κείμενα και εικαστικές διαμορφώσεις βιβλίων. Ενδεικτικά, σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Άγρα, επιμελήθηκε τα βιβλία: Μαρσέλ Ντυσάν, Ο μηχανικός του χαμένου χρόνου (1989 και 2008), Η τέχνη την εποχή της διακύβευσης του Ν. Κάλας (1997), Γκαλερί Bernier (1998), κ.ά. Επίσης έχει δώσει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και έχει δημοσιεύσει δοκίμια για την τέχνη.
Η εκθεσιακή του δραστηριότητα περιλαμβάνει ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο και αρκετές συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις, σε Ελλάδα, Κύπρο, Γαλλία και Γερμανία.



ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

Η έκδοση του Μηχανικού του χαμένου χρόνου
συνοδεύεται από εκτενές επίμετρο, που συνέθεσε
ο Κύριλλος Σαρρής το 1989, με κείμενα των Apollinaire,
R. Hamilton, Ν. Κάλας, R. Rauschenberg, M. Duchamp, John Cage, κ.ά.

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024

Δελτίο Τύπου | ΠΟΙΗΜΑΤΑ της Μπίλης Βέμη - Συγκεντρωτική έκδοση



ΜΠΙΛΗ ΒΕΜΗ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ


ΕΠΙΜΕΤΡΟ:
ΘΩΜΑΣ ΜΠΕΧΛΙΒΑΝΗΣ



Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Δεκέμβριος 2023
Αριθμός σελίδων : 352, Τιμή : 17,00 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-582-0



Κοντεύαμε να βγούμε έξω απτο
ποίημα
όταν
κάποιος μάς φώναξε

Σιγά!
έχει κι η έξοδος το Μεσολόγγι της

Κοιτάξαμε ένα γύρω
τις μυρτιές
μόνο οι μύγες βούιζαν
χρυσόμυγες
και η γη κυμάτιζε απτη ζέστη

Παρά τον κίνδυνο κανένας δεν φοβήθηκε
μόνο γονατιστός συλλάβιζε καθείς
την προσευχή του

Τοπίο που σε λένε ποίημα
ευλόγα με να μη σε λησμονήσω
 
Από τη συλλογή «Τοπίο που σε λένε ποίημα» (1987)


Συμπληρώθηκαν ήδη δέκα χρόνια από την πρόωρη απώλεια της Μπίλης Βέμη. Τα χρόνια περνάνε, αλλά ευτυχώς οι μνήμες μένουν. Τα ποιήματα της Μπίλης, ως άλλα μνημαγωγά, μάς μεταφέρουν στη ματιά και τη σκέψη της. Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει το σύνολο του ποιητικού έργου της, ως επί το πλείστον εξαντλημένες εκδόσεις, όπως το επιμελήθηκε η ίδια τα τελευταία χρόνια της.
Φίλοι και μελετητές μπορούν να ανακαλύψουν την ποίησή της και να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα του έργου της.

ΠΑΝΟΣ και ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΥΡΟΣ
Παρίσι / Αθήνα, Μάρτιος 2023


«… σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος», είπε κάποτε ο μεγάλος Πίνδαρος: Ἴσκιος ὀνείρου ὁ ἄνθρωπος. Η Μπίλη με τον τρόπο της μάς αποκάλυψε ότι όλοι μας είμαστε «γκρεμνέλια» που «ξεριζώνονται εύκολα μ’ ένα τράβηγμα», σαν τα όνειρα. Μόνο που αρνούμαστε τις περισσότερες φορές να το δούμε. Οι ποιητές μάς φέρνουν συνήθως αντιμέτωπους με την αλήθεια αυτή. Ανάμεσα σ ‘εκείνους και η Μπίλη Βέμη, που, με το βίο και το έργο της, πραγμάτωσε και επιβεβαίωσε τη συνέχεια των στίχων του Πίνδαρου στον 8ο Πυθιόνικο: ἀλλ’ ὅταν αἴγλα διόσδοτος ἔλθῃ, λαμπρὸν φέγγος ἔπεστιν: Μὰ σὰν τὸν βρεῖ αἴγλη θεόσταλτη, φέγγος λαμπρὸ τὸν ἀγκαλιάζει (μτφρ. Γ. Οἰκονομίδη). Έζησε και δημιούργησε σαν τα «γκρεμνέλια» στους απότομους γκρεμούς της ζωής, της γλώσσας και της ποίησης, απτόητη, αληθινή, να κοιτάζει μετέωρη κατάματα τον ουρανό και τη θάλασσα. Έμεινε φέγγος λαμπρό στην ψυχή μας, να μας θυμίζει πάντα με το έργο της το εφήμερο της ύπαρξής μας και να μας παρηγορεί, δίνοντάς μας κουράγιο κι απαντοχή, δείχνοντάς μας με το παράδειγμά της τον δικό μας δρόμο προς το φως.

- Από το επίμετρο του Θωμά Μπεχλιβάνη

Περιεχόμενα

ΝΕΛΤΟ (1966)

Ο ΚΟΚΟΡΑΣ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΝ (1971)

Η ΣΚΟΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΤΡΟΥ (1978)

ΤΟΠΙΟ ΠΟΥ ΣΕ ΛΕΝΕ ΠΟΙΗΜΑ (1987)

ΦΥΤΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ (2000)

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΤΟ ΦΕΡΑΝ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ (2003)

ΕΠΙΜΕΤΡΟ του Θωμά Μπεχλιβάνη

Βιογραφικά στοιχεία και δημοσιεύσεις


ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: DIETHARD HERLES
Από την ποιητική συλλογή
Η σκουριά του Μεγαλέξαντρου, 1978.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 

Η ΜΠΙΛΗ ΒΕΜΗ γεννήθηκε στις Σέρρες τo 1954 και απεβίωσε στο Βερολίνο το 2012. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Συνέχισε τις σπουδές της στη Σορβόννη, απ’ όπου έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα. Εργάστηκε στo Υπουργείο Έρευνας καi Τεχνολογίας και στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ενώ από το 1990 άρχισε να διδάσκει αρχικά στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, αργότερα ως λέκτορας και στη συνέχεια ως επίκουρη καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ασχολήθηκε με την ποίηση από τα νεανικά της χρόνια. Εξέδωσε την πρώτη ποιητική της συλλογή το 1966 Νέλτο σε ηλικία δώδεκα ετών. Ακολούθησαν πέντε βιβλία ποίησης : Ο κόκορας των θεμελίων (1971), Η σκουριά του Μεγαλέξαντρου (1978), Τοπίο που σε λένε ποίημα (Άγρα, 1987), Φυτά του ύπνου (Άγρα, 2000), Το δέντρο που το φέραν στο μουσείο (2003). Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά. Ασχολήθηκε επίσης με μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων, όπως του Henri Michaux, Ονειροπολώντας με αφορμή αινιγματικές ζωγραφιές  (Άγρα, 2007 – για τον Μαγκρίτ).